Όλες οι ψυχολογικές επιδράσεις που σχετίζονται με το φαγητό καθορίζονται από την βρεφική και παιδική ηλικία. Οι προτιμήσεις μας στις διάφορες τροφικές επιλογές εξαρτώνται από τις ατομικές εμπειρίες. Βέβαια είναι γεγονός ότι η ψυχολογία επηρεάζει κάθε είδους επαφή που έχουμε με το φαγητό καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας.
Τα ‘διατροφικά λάθη’ και οι διατροφικές διαταραχές (στις οποίες ανήκει και η παχυσαρκία) που συμβαίνουν σε πολλούς ανθρώπους είναι το αποτέλεσμα των λαθών των γονιών τους στη μάθηση της διατροφικής συμπεριφοράς. Συγκεκριμένα τα λάθη που γίνονται είναι:
• Κατά την βρεφική ηλικία
Η καλύτερη θρέψη γίνεται με τον θηλασμό. Αλλά όσον αφορά τη μάθηση της διατροφικής συμπεριφοράς το ίδιο ισχύει και για την σίτιση με εξανθρωποιημένο γάλα. Τα σημεία που πρέπει να προσεχθούν από τη μητέρα είναι ότι το βρέφος πρέπει να επιλέγει από μόνο του την ώρα που θα φάει (το εκδηλώνει με κλάμα, ανησυχία) και την ποσότητα του γάλακτος που θα καταναλώσει. Έτσι μαθαίνει από μόνο του να συσχετίζει την έναρξη του γεύματος με την πείνα και τη λήξη του με φυσιολογικό κορεσμό. Επίσης επιτυγχάνει θετική συσχέτιση μεταξύ του μεγέθους του γεύματος και του χρονικού διαστήματος μεταξύ των γευμάτων.
• Κατά την παιδική ηλικία
Τα χρονικά διαστήματα σίτισης στο σπίτι πρέπει να είναι σταθερά (πχ. πρωινό-μεσημεριανό-βραδυνό και ενδιάμεσα μικρά γεύματα) έτσι ώστε το παιδί να έχει να επιλέξει μόνο το είδος και το μέγεθος του φαγητού. Το παιδί έχει την αποκλειστική ευθύνη για το τι και πόσο θα φάει (ή αν θα φάει και καθόλου). Μόνα τους μπορούν να ρυθμίσουν το πόσο θα φάνε ώστε να διατηρήσουν το θετικό ισοζύγιο που απαιτείται για την ανάπτυξη τους.
Τα παιδιά μπορούν να προσαρμόζουν την πρόσληψη τροφής όταν αυτή είναι υψηλής θερμιδικής αξίας, όμως για να το πετύχουν αυτό πρέπει να επηρεάζονται από εσωτερικά ερεθίσματα (πχ πείνα, κορεσμός) και όχι από εξωτερικά (όπως πόσο φαγητό έμεινε στο πιάτο, επιβράβευση όταν το παιδί το φάει όλο).
Όσον αφορά στη μάθηση των διατροφικών προτιμήσεων των παιδιών τα λάθη που κάνουν οι γονείς είναι : Οι γονείς δεν πρέπει να βάζουν περιορισμούς στο φαγητό με αυταρχικό τρόπο. Να μην επιβραβεύουν τα παιδιά με τροφές που δεν είναι υγιείς (όπως γλυκά, σοκολάτες). Συμπεριφορές του τύπου τρώμε γλυκά στις γιορτές ή ως αποτέλεσμα καλής διαγωγής του παιδιού οδηγούν στα αντίθετα αποτελέσματα. Επίσης τροφές που δεν είναι εύγεστες και επιβάλλονται, όπως άγευστα γεύματα, χωρίς αλάτι, άλιπα, οι οποίες παρουσιάζονται σε αρνητικό κοινωνικό πλαίσιο με αποτέλεσμα τα παιδιά να μαθαίνουν να μη τις προτιμούν!
Οι γονείς πρέπει να δίνουν τον απαραίτητο χρόνο σε ένα παιδί να δεχτεί μια καινούργια τροφή επιμένοντας σταθερά χωρίς όμως το πιέζουν (χρειάζονται 8-10 φορές δοκιμή μέχρι να δεχτούν θετικά ένα νέο τρόφιμο!). Η ποικιλία στο διαιτολόγιο των παιδιών είναι απαραίτητη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου